چون يهودي ها مجبور بوده اند كه از ترس مسلمانان پنهان شراب بخورند، از اين جهت پنهاني شراب خوردن را "شرب اليهود" گفته اند، چنانكه در اين بيت سالك يزدي آمده است :

كسي تا كي كند شرب اليهود از بيم رسوائي

اياغم پركن اي ساقي كه كاري با عسس دارم

و عبيد زاكاني در همين معني به طنز گويد: « طعام و شراب تنها مخوريد كه اين شيوه كار قاضيان و جهودان باشد. »

براي ترکیب "شرب اليهود" علاوه بر معنائي كه گفته شد از استاد ارجمند مرحوم "علي محمد عامري" ، اين تعريف را به بجا مانده : « رسم يهوديان در جشن و سرورهاي خود چنين بوده كه بعد از باده نوشي بسيار در قهوه خانه ها به هنگام آخر شب با هم نزاع و زد و خورد مي كردند و در حال مستي آنچه از اسباب و ظروف به دستشان مي افتاده بر سر يكديگر مي شكستند؛ چنانكه هنگام صبح هر كس به آن محل داخل مي شد منظره اي بي نهايت آشفته و درهم مي ديد و اين كيفيت باده نوشي توأم با بي نظمي را شرب اليهود گفته اند » و شرب اليهودي كه اكنون در اصطلاح فارسي زبانان به كار مي رود در همين معني است يعني نهايت درجه آشفته و بي سامان ، نه باده خوردن پنهاني ، اما در فرهنگ ها اين معني به دست نيامد.

https://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=40209&beytid=2379