متولد ۱۲۸۸ خورشیدی، فرزند رضاقلی قوامی و یکی از اولین خوانندگان

 

دوره جدید موسیقی ایرانی است. او از دوران کودکی به موسیقی

 

علاقه‌مند بودند. حسین‌خان اسماعیل‌زاده، همان کسی که ابوالحسن صبا،

 

مرتضی خان محجوبی، رضا محجوبی، حسین یاحقی و حسین تهرانی

 

را آموزش داده بود در همسایگی وی زندگی می‌کرد. هنگامی که

 

اسماعیل‌زاده صدای حسین قوامی را در سنین ۱۰-۱۲ سالگی شنید از پدر

 

او خواست تا به وی اجازه دهد تا آموزش آوازی او را عهده‌دار شود که با

 

مخالفت پدر محمود قوام مواجه شد.

 

 

 

 

در آن زمان با دید خوبی به موسیقی نگریسته نمی‌شد و دلیل مخالفت

 

پدر حسین قوامی نیز همین بود. اما از آنجا که حسین قوام به خوانندگی

 

علاقه داشت و حسین‌خان اسماعیل‌زاده نیز مشوق او بود دلسرد نشد.

 

وی به آهستگی با گوش گرفتن آثار خوانندگان آن زمان و تقلید از ایشان به

 

تجربه‌اندوزی پرداخت. با رسیدن به سن بلوغ، به شکل محرمانه نزد عبدالله

 

حجازی آموزش دید. عبدالله حجازی به ردیف‌های آوازی مسلط بود.

 

 

 

 

در سال ۱۳۲۵ از سوی حسینقلی مستعان، رئیس رادیو به او پیشنهاد کار

 

در رادیو داده شد. محمود قوام به دلیل شرایط خانوادگی و مخالفت ایشان

 

این پیشنهاد را به این شرط قبول کرد که در رادیو به عنوان ناشناس معرفی

 

شود. سرانجام وی با همکاری مجید وفادار، حمید وفادار و یا علی تجویدی

 

آغاز به کار نمود. پس از مدت شش ماه روح‌الله خالقی نام مستعار فاخته را

 

برای وی برگزید. او مجموعا ۲۹ سال از سال ۱۳۲۵ تا سال ۱۳۵۴ در رادیو

 

مشغول به کار بوده‌است. حسین قوامی در سنین ۸۰ سالگی نیز همچنان

 

آواز می‌خواند.

 

 

 

 

 

 

 

سرگشته //-  ( تو ای پری کجایی ؟ )                 ( دانلود )

 

 

 

شبی که آواز نی تو شنیدم


چو آهوی تشنه پی تو دویدم


دوان دوان تا لب چشمه رسیدم


نشانه‌ای از نی و نغمه ندیدم


تو ای پری کجایی، که رخ نمی‌نمایی


از آن بهشت پنهان، دری نمی‌گشایی

 

               

من همه‌جا، پی تو گشته‌ام

 

از مه و مهر، نشان گرفته‌ام


بوی تو را، ز گل شنیده‌ام


دامن گل، از آن گرفته‌ام


تو ای پری کجایی، که رخ نمی‌نمایی


از آن بهشت پنهان، دری نمی‌گشایی

 

 

دل من سرگشته توست

 

نفسم آغشته توست

 

به باغ رویاها چو گلت بویم


در آب و آیینه چو مهت جویم


تو ای پری کجایی


در این شب یلدا ز پی‌ات پویم


به خواب و بیداری سخنت گویم


تو ای پری کجایی

 

                            

مه و ستاره درد من می‌دانند

 

که همچو من پی تو سرگردانند


شبی کنار چشمه پیدا شو


میان اشک من چو گل وا شو


تو ای پری کجایی، که رخ نمی‌نمایی


از آن بهشت پنهان، دری نمی‌گشایی

 

 

نام آلبوم :

 

نغمه فاخته خواننده : حسین قوامی آهنگساز : همایون خرم – سراینده : هوشنگ ابتهاج

 

سال آفرینش: 1352